Werkplek

Een werkplek , daar moet je voor vechten. Ik woon in een klein huis uit 1905 met een kleine huiskamer. Toch moet ik er niet aan denken dat ik steeds mijn naaimachine of mijn strijk plank op moet ruimen. Alles staat klaar voor gebruik. Toen ik nog kleiner woonde in Amsterdam stond mijn naaimachine midden in de kamer. Mijn knip tafel was de eet tafel. Nu zit ik boven in de slaapkamer, die in twee helften verdeeld is. De ene kant bed, kast en commode. De andere kant mijn tafel met spullen en een tafel met computer er op waar de man aan zit. En zo zitten wij rug aan rug gezellig onze hobby uit te voeren. Veel ruimte heb ik niet maar genoeg om te naaien en quilten. Ben trotse bezitter van een Bernina 780 , een beest van een naaimachine die mijn uitstekend bevalt. Ook heb ik een brede en hoge strijk plank gekocht, na 35 jaar had mijn oude oranje strijk plank het begeven. Totaal door geroest onder de overtrek. Mijn werk tafel is 75 x 1.75 mt breed. Links staat de strijk plank en rechts een rommel hoek met laden kast. Ik zit voor twee ramen dus veel licht soms te veel en dan laat ik een scherm zakken. Heb uit kijk over de daken van de buren. Ik moet nodig op ruimen maar daar neem ik geen tijd voor. Zou ook niet weten in welke la ik het spul zou moeten stoppen want alles is vol. Door naaien dus dan word het ook leger! Inmiddels is mijn dochter al een paar jaar uit huis en is zoon naar beneden verhuisd. Een lege kamer? Ehe.. nee niet echt, ligt vol met haakboekjes en wol en bollen katoen. Ook de bank in de huis kamer is mijn domein. Als ik niemand verwacht zit ik daar te haken, met alle spullen die ik nodig heb om me heen. Een luxe ik weet het, toen de kinderen klein waren moet ik alles op ruimen. Nu hoeft dat niet meer. Iedereen zou een werkplek moeten hebben al is je huis nog zo klein. Je gaat dan veel vlugger aan de gang. Ik zie wel eens van die leuke Ikea hoekjes, kastjes met een plank er op en daar op de naaimachine. Ik hoop dat jullie in huis ook een hoekje kunnen veroveren! Groetjes Marie